Benny Neyman - Biografie

In 1974 wilde platenmaatschappij Dureco haar catalogus, die op Nederlandstalig gebied tot dan toe voornamelijk bestond uit volks repertoire, uitbreiden met repertoire in de richting van de kleinkunst. Er verscheen een aantal LP's in de serie "Luisterliedjes", en Benny Neyman was één van de artiesten die een LP mocht maken. En zo bestond Benny's debuut uit een volwaardige LP in plaats van een single, zoals meestal het geval was met debuterende artiesten. De LP's in de serie "Luisterliedjes" verkochten maar matig, ook Benny's LP "Ik wilde als Orpheus zingen". In 1975 werd naar aanleiding van het 700-jarig bestaan van de stad Amsterdam van de LP het lied "Amsterdam" op single uitgebracht. In de jaren die volgden werden nog enkele singles uitgebracht, die allemaal weinig tot niets deden.

In 1977 toonde platenmaatschappij CNR interesse in Benny. Eind 1977 verscheen Benny's eerste single bij CNR: "Lotje". De single kreeg goede kritieken en ondanks de tegenvallende verkopen zag CNR wel toekomst in Benny. Er werd gezocht naar nieuw repertoire en bijna een jaar na "Lotje" verschenen de single "15 jaar" en de LP "Samen zijn we rijk". De single werd het eerste hitje van Benny, maar het waren vooral de verkopen van de LP die het vertrouwen van CNR in Benny sterkten. Het was duidelijk dat de toekomst van Benny lag in het maken van albums en dat de singles voornamelijk gezien moesten worden als trekkers voor de albums. Na enkele geflopte singles en het daarentegen succesvolle album "Gouden regen" wist Benny in 1980 eindelijk ook met een single een grote hit te scoren. In augustus stond "Ik weet niet hoe" op de 5e plaats in de Top 40, aanleiding voor CNR om met de verzamel-LP "De beste van Benny Neyman" te komen. De LP werd goud!

Er volgden meer hits ("'k Zal je heb", "Vrijgezel") en meer succesvolle LP's. Op Benny's LP "Leven van liefde" uit 1982 stond voor het eerst een duet. Dat was het lied "Verder valt 't wel mee", gezongen met Bonnie St. Claire. Begin 1983 verscheen het duet op single en twee maanden daarna werd ook de Franstalige versie "Comme un amour d'été" uitgebracht. Voor zowel Benny als Bonnie was het voor het eerst dat er een Franstalig nummer op de plaat verscheen. CNR meende dat er mogelijkheden waren op de Duitse markt en vlak voor de zomer van 1983 verscheen de LP "Skizzen", getrokken door de single "Der Junggeselle", een Duitse versie van Benny's grote succes "Vrijgezel". De LP bevatte vertalingen van liedjes die Benny tussen 1978 en 1982 al in het Nederlands opnam. Ondanks dat Benny als zanger al snel populair werd in Duitsland, bleven de verkopen van de Duitstalige platen achter bij de verwachtingen van CNR en verdere plannen om de Duitstalige markt te veroveren verdwenen tijdelijk in de ijskast.

In 1984 verscheen de LP "Het zwarte goud". Van dit album werden tussen maart en oktober van dat jaar vier singles uitgebracht, waarvan alleen de eerste, "Blijf vannacht bij mij", een hit werd. Eigenlijk was de LP nu 'klaar', maar uiteindelijk werd toch besloten om één van de nummers van de LP opnieuw te mixen en als vijfde single uit te brengen. Dat was "Waarom fluister in je naam nog". Vlak nadat de single in februari 1985 verscheen, leek het dat deze zou floppen. Echter, na een tijd onderaan in de Nederlandstalige hitlijsten te hebben gestaan namen de verkopen langzaam maar zeker toe en eind juni wist de single de Top 40 te halen met een zeer bevredigend resultaat: "Waarom fluister ik je naam nog" was na enkele weken in de Top 40 de best verkochte single van Nederland! Uiteindelijk zouden er meer dan 75.000 exemplaren van worden verkocht en Benny mocht er een gouden plaat voor in ontvangst

nemen. Het succes van "Waarom fluister ik je naam nog" had een ieders verwachtingen overtroffen. Benny's volgende LP "Silhouet" was inmiddels klaar en had eind 1985 moeten verschijnen. In plaats daarvan leek het CNR beter om eerst met een verzamel-LP te komen. Deze verzamelaar, "Het beste van Benny Neyman deel 2", was goed voor platina en bevatte ook de volgende hit: "Zolang je bij me bent".

Aangespoord door zijn tot ongekende hoogte gestegen succes en zijn manager besloot Benny te proberen een droom waar te maken: het volgen van een theatertournee. Benny was één van de eerste Nederlandse artiesten die met een liedjesprogramma in de theaters verscheen. De eerste tournee met de naam "Samen zijn we rijk" was een groot succes en voortaan zou Benny ieder jaar in de theaters te vinden zijn. Ook kwam er eindelijk buitenlands succes: de vertaling van "Waarom fluister ik je naam nog" werd onder de titel "Dann ruf ich wieder deinen Namen" positief ontvangen op de Duitstalige markt.

Begin 1986 verscheen het uitgestelde album "Silhouet", met om onduidelijke redenen twee nummers minder dan op de in 1985 geplande uitgave zouden komen te staan ("De intellektuelen" en "Files" waren afgevallen), waardoor het Benny's album met de kortste speelduur zou worden. Op dit album stonden uitsluitend nummers van de door Benny bewonderde Stefan Sulke. De eerste single van "Silhouet" was een nieuwe versie van "Lotje", in 1977 Benny's eerste single voor CNR.
De LP's en singles bleven in een constante stroom verschijnen en Benny zou de jaren die volgden nog diverse hits op zijn naam schrijven, zoals "Laat me huilen", "Liefde voor het leven" en "Of ik je terug zal zien?". Ook de albums konden blijven rekenen op constante verkopen. Eind jaren '90 liepen de verkopen echter terug en CNR besloot, zoals alle platenmaatschappijen in een tijd waarin de verkopen over het geheel genomen drastisch waren gedaald, geen nieuwe langlopende contracten met artiesten aan te gaan. Zo kwam na bijna 25 jaar een einde aan een zowel in commercieel als artistiek opzicht zeer vruchtbare samenwerking.

Benny besloot niet op zoek te gaan naar een nieuwe platenmaatschappij, maar om zijn albums voortaan in eigen beheer uit te brengen. Een gouden greep: Benny was niet langer afhankelijk van een platenmaatschappij en kon de albums precies zo maken als hij wilde. Bovendien verkochten de in eigen beheer uitgebrachte CD's zo goed, dat het in financieel opzicht ook zeer interessant was.
Het publiek bleef graag naar Benny's theatervoorstellingen komen. Het viel Benny echter steeds zwaarder om jaar in, jaar uit telkens weer dezelfde liedjes te zingen. Hij begreep dat het publiek de hits wilde horen, maar liever zou hij eens een andere greep doen uit de honderden liedjes die hij in de loop der jaren had opgenomen. De laatste tournees was merkbaar dat Benny meer en meer de liedjes uit zijn repertoire bracht die hij zelf mooi vond, aangevuld met bekende liedjes van andere artiesten. Uiteraard bleef hij het onvermijdelijke "Waarom fluister ik je naam nog" zingen, maar voor de rest werden de hits tot een minimum beperkt.

In 2007 werd bekend dat het niet goed ging met Benny's gezondheid. Er werden onderzoeken gedaan om erachter te komen waar de lichamelijke klachten door werden veroorzaakt, maar geen van de onderzoeken was succesvol. Op 2 december 2007 gaf Benny zijn laatste publieke optreden tijdens een hommage aan de in 2002 overleden Conny Vandenbos, door Benny altijd zijn 'vakmutti' genoemd. Kort daarna werd bekend dat Benny ongeneeslijk ziek was en op 7 februari 2008 overleed hij op 56-jarige leeftijd. De opkomst van fans en bewonderaars bij de uitvaart was zo ongekend massaal dat er op televisie verslag van werd gedaan.

Benny liet een muzikale erfenis na van ruim 350 liedjes die te vinden zijn op 25 albums en 75 singles. In december 2008 verscheen onder de titel "Adieu" een box met 5 CD's waarvoor door Benny's echtgenoot Hans een selectie van 100 liedjes werd gemaakt. Een mooi eerbetoon aan een sympathieke zanger die zich altijd sterk maakte voor het betere Nederlandse lied.